کتابوفن

در بخشی از محدودیت صفر می‌خوانیم:

در سال 2006 مقاله‌ای با نام «عجیب‌ترین درمانگر دنیا» نوشتم. راجع به روانشناسی بود که به شفای تمامی  جنایتکاران بخش مخصوص بیماران روانی – بدون اینکه بصورت حرفه‌ای آنها را ببیند – کمک کرده بود.

او از یک روش غیرمعمول بومیان هاوایی برای این کار بهره برده بود.

فرایند ساده‌ای که در این کتاب شرح داده می‌شود نشان می‌دهد که چگونه توانسته‌ام بدون اینکه عملاً برای وقوع برخی موارد تلاشی بنمایم به کامیابی‌های مهمی برسم.

معجزات بسیاری در زندگی اتفاق می‌افتند.

ولی چرا اتفاق می‌افتند؟

چه اتفاقی افتاد که به این موفقیت‌ها رسیدم؟

بله، رویاهایم را دنبال نمودم.

بله، دست به عمل زدم.

بله، پشتکار داشتم.

ولی آیا عده زیادی از مردم نیز همین کارها را نمی‌کنند و بااین‌وجود به موفقیت دست نمی‌یابند؟

تفاوت در چیست؟